του Λευθέρη Πλακίδα,
φωτογραφίες Άγγελος Ζυμάρας
Ήρθε με ορμή από ένα άλλο άθλημα. Τρέχοντας μπήκε για να προλάβει μέσα σε λίγα χρόνια να γίνει η κορυφαία Ελληνίδα μαραθωνοδρόμος. Από τις πισίνες που έκανε πρωταθλητισμό στην τεχνική κολύμβηση αποφάσισε, στα 26 της να ξεκινήσει να τρέχει και της ταίριαξε πολύ. Οι μεγάλες αποστάσεις είναι το καλύτερό της. Είναι πολύ κοντά στο να σπάσει το Πανελλήνιο ρεκόρ στον Μαραθώνιο. Στα Ιώαννινα, στον Γύρο της Λίμνης, συμμετείχε για πρώτη φορά σε μία χρονιά που έγιναν ελάχιστοι αγώνες. Έκανε εξαιρετικό χρόνο και απόλαυσε τη διαδρομή. Μία αθλήτρια όμορφη και εξαιρετικά δυναμική που θέλει να αφήσει στον στίβο το δικό της αποτύπωμα.
– Πώς αποφάσισες να ξεκινήσεις το τρέξιμο;
Ξεκίνησα από τα 11 μου χρόνια τεχνική κολύμβηση στη Βουλιαγμένη και με το τρέξιμο η μόνη μου σχέση ήταν μόνο σε κάτι προετοιμασίες αρχές της χρονιάς που ο προπονητής μάς έβαζε λίγο τρέξιμο για φυσικη κατάσταση, καθώς τα καλοκαίρια όπου τελείωνε η σεζόν έτρεχα λίγο για να μην πάρω βάρος.
Το 2011 πήρα πρώτη φορά μέρος σε μαραθώνιο, απροπόνητη σχεδόν, και ενθουσιάστηκα και το 2014 στα 26 μου χρονια αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά με το τρέξιμο και να αφήσω το κολύμπι, γι’ αυτό και γράφτηκα στο Γ.Σ. Γλυφάδας.
– Με ποιον προπονητή ξεκίνησες να κάνεις μεγάλες επιδόσεις;
Από την πρώτη στιγμή που με ανέλαβε ο Γιάννης Περήφανος, η πρόοδός μου ήταν συνεχής και φαινόταν ότι θα πάμε πολύ ψηλά. Αρχίσαμε να βάζουμε στόχους και να τους πραγματοποιουμε και αυτό με εκανε πολυ χαρούμενη.
– Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τα επόμενα χρόνια;
Οι στόχοι μου για τα επόμενα χρόνια είναι να κάνω καλές εμφανίσεις σε Μαραθωνίους στη χώρα μου και στο εξωτερικό και να βελτιώσω ακόμα περισσότερο το ρεκόρ μου. Το όνειρο μου ειναι μία συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά δυστυχώς με τα νέα όρια είναι πολύ δύσκολος στόχος. Αλλά η φλόγα υπάρχει μέσα μου και δεν θέλω να παρατήσω την προσπάθεια ακόμα και αν μοιάζει πάρα πολύ δύσκολη.
– Το γεγονός ότι ξεκίνησες στα 26 σου μετά από κάποια χρόνια που είχες κάνει τεχνική κολύμβηση αυτό σου δίνει ένα προβάδισμα γιατί δεν έχεις την ψυχολογική κούραση. Πόσο εύκολο είναι για μία γυναίκα να κάνει ξανά πρωταθλητισμό;
Σίγουρα το γεγονός οτι ξεκίνησα αργά τον πρωταθλητισμό ειναι καλό στο ότι είμαι συνειδητοποιημένη και ώριμη όσον αφορά το τι θέλω να κάνω. Είμαι πιο πειθαρχημένη στη ζωή μου και διατεθειμένη να αφοσιωθώ στους στόχους μου εξ ολοκλήρου. Βέβαια μου λείπουν κάποιες βάσεις προπονητικά γι’ αυτό και προσπαθήσαμε να τις φτιάξουμε στην πορεία όπως η ταχύτητα σε μικρότερες αποστάσεις.
– Μέχρι πότε θέλεις να κάνεις υψηλό πρωταθλητισμό; Μέχρι ποια ηλικία;
Ο πρωταθλητισμός είναι σκληρός ειδικά για μια γυναίκα γιατί σημαίνει ότι πρέπει να καθυστερήσει κάποια σχέδια που μπορεί να έχει όπως γάμος, παιδιά και επαγγελματική καριέρα.
Όλα έχουν να κάνουν με το πόσο πραγματικά το θέλεις και εγω το θέλω πάρα πολύ αυτό που κάνω. Είμαι τελειομανής και προσπαθώ ό,τι κανω και αγαπώ να δίνω όλο μου το είναι.
– Στα Ιωάννινα κέρδισες τον αγώνα έχοντας ένα προπονητικό τέμπο. Πώς σου φάνηκε η διαδρομή και η διοργάνωση;
Στα Ιωάννινα πήρα μέρος στον αγώνα στο πλαίσιο της προετοιμασίας μου για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του Μαραθωνίου. Πήγα με ένα προπονητικό πλάνο στο μυαλό μου, να τρέξω με προοδευτικά αυξανόμενο βαθμό δηλαδή και μου βγηκε πολυ ωραία.
Ηταν πανέμορφη διαδρομή και ενα πολύ καλό τεστ πριν απο τον αγώνα-στόχο.
– Πόσο σημαντικό είναι να τρέχεις με παρέα; Να προπονείσαι με άλλους μαζί;
Προπονούμαι καθημερινά με παρέα και έτσι το τρέξιμο γίνεται πολύ ευχάριστο και η προπόνηση βγαίνει σαν παιχνίδι.
Η κούραση είναι πιο διαχειρίσιμη γιατι μπορεί να σε βοηθήσει ο συναθλητής σου ή σε μια καλή μέρα να βοηθήσεις εσύ τον άλλον.
Κανω και πολλές προπονήσεις μόνη μου βέβαια, που και αυτό εχει την ομορφιά του γιατί το θεωρώ και σαν ψυχοθεραπεια.
– Στο μέλλον θα ασχοληθείς με αυτό που σπούδασες; Ή σκέφτεσαι να κάνεις και κάτι άλλο;
Σιγουρα τα επόμενα τρία χρόνια έχω βάλει κάποιους στόχους που θελω να προσπαθήσω να εκπληρώσω. Θα δω πώς θα εξελιχθει και ποσες δυναμεις θα έχω και αναλόγως θα πράξω. Όταν θα νιώσω οτι με κουράζει ψυχολογικά και σωματικά πια θα αφήσω τους ρυθμούς πρωταθλητισμού και θα τρέχω πιο πολύ για τη διασκέδαση και την παρέα.
Σίγουρα τότε θα επιστρέψω στο επάγγελμά μου που και αυτό το αγαπώ εξίσου και θέλω να κάνω και σ αυτό πρωταθλητισμό.
Έχω δουλέψει ηδη έξι χρόνια στον χώρο της φυσικοθεραπείας σε πλήρη απασχόληση και άλλα δύο σε ημιαπασχόληση.
Δεν χάνω επαφή. Όσο κάνω πρωταθλητισμό θα ολοκληρώσω και το μεταπτυχιακό μου στα ΤΕΦΑΑ Τρικάλων με θέμα «Άσκηση και Υγεία».
Εννοείται ότι θέλω να ασχοληθώ με αυτό ξανά πιο ενεργά ειδικά στον χώρο του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Θεωρώ ότι έχω να προσφέρω πολλά σε αυτον τον τομεα.
– Πώς ήταν η ζωή σου πριν το τρέξιμο;
Η ζωή μου πριν το τρέξιμο ήταν πιο χαλαρή και ανέμελη. Ίσως και γι’ αυτό μπορώ να λειτουργώ τοσο πειθαρχημένα, γιατί νιώθω όοτι δεν στερήθηκα τίποτα στη ζωή μου.
